İzlediğiniz Filmler, Görüşleriniz ve Önerileriniz (ARŞİV)
- Durum
Zombieland 2 = 8/10
Baya keyifli bi filmdi. Birincisini seyretmemiş olmak benim ayıbım.
Baya keyifli bi filmdi. Birincisini seyretmemiş olmak benim ayıbım.
İkincisi çıkmış he haberim yoktu, kadro da aynı. Süper.
Türkiye'de gösterime girmeyecekmiş:
Türkiye'deki Zombieland Double Tap hayranlarını üzecek gerçek
Sıra dışı zombi filmi Zombieland Double Tap ile geri dönmeye hazırlanıyor. Fakat Türkiye'deki izleyiciler bu filmi beyaz perdede seyredemeyecek.
www.log.com.tr
Torrentte de sadece sinema çekimi var
Niye girmiyor? Zombi günah diye mi?
Entellik yapamayacağım recep ivedik serisi katıla katıla güldüğüm bir seri ama bu olmamış be.. Hele 4 ve 5.filmler ardarda bu kadar komik olunca beklenti yükseliyor..
Yine de renktaşımız olduğu için 6/10 diyelim..
9.3/10
Moi, moche et méchant (2010) - IMDb
Directed by Pierre Coffin, Chris Renaud. With Steve Carell, Jason Segel, Russell Brand, Julie Andrews. When a criminal mastermind uses a trio of orphan girls as pawns for a grand scheme, he finds their love is profoundly changing him for the better.
m.imdb.com
Gayet keyifliydi
7.5/10
GSCimbom Forum kullanarak iPhone aracılığıyla gönderildi
The room (2019) 5/10. Sonuna kadar izlettiriyor ve merak uyandırıyor ama vasat bir film olmaktan öteye geçemiyor, yapacak bir şey bulamadığınız anda izlenebilir mi ? Evet.
Sinematografisi de iyi değil 😏
Sinematografisi de iyi değil 😏
Yok be üstat Ari Aster tekrara düşmüş fragmandan her şey belliydi.
Dün ne izledin üstat
Fractured'a başladım ama bitiremedim, daha doğrusu 10-15 dakika izleyip sızdım. Senin önerdiğin 3 filmden ikisi dikkatimi çekti onları hafta sonu gömecem, biri romanın kuruluşu ile ilgiliydi diğerini hatırlamıyorum telefondan ss aldım.
Black 47 diğeri de zaten oscarlı the favourite idi...
Black 47 imiş.
hereditary kadar etkileyici olmasa bile bence baya iyiydi bi kere 2.5 saat olmasina ragmen farkettirmiyor, surekli manyakca seyler oluyor ve herif de bariz muthis bir filim maker bilhassa iyi filim diye onumuze konan filmleri yapan vatandaslar gibi bkz FAVORITE
Ben hiç böyle bir şey izlememiştim o kadar kısa sürede o kadar politika ve aksiyon bir de kovboyculuk tadında...
Favourite farklı idi ama Churchill'in ninesinin biseksüel olması bile yeter
Black'47
Muazzam bir politik film. Son yıllarda hiç bu kadar iyisi yapılmamıştı. Öyle ki sinefiller ve eleştirmenler filmi kategorize edemiyor janrı olarak… Zira film alışılmış kalıpların dışında. Yıllardır Ken Loach gibi siyasi figürlerin sinemada bu denli muazzam konuları bu kadar az propaganda ve bol tarihi veriyle sinematografik bir yapı içerisinde aktarılması muazzam.
Galiba filmin henüz Türkiye dağıtımcısının olmaması, dünyada iyi bir gişesi olmaması ve liberal-solcu sinema eleştirmenlerinin filmi görmezden gelmeye çalışması da tüm bunların adeta doğal bir sonucu.
Şahsen Apocalypse Now ayarında çok ciddi bir politik mesajı var ama bunu tıpkı o filmdeki gibi kör göze parmak sokmadan yapıyor. Filmde;
Anglikan Zulmü işlenmiş mi? İşlenmiş
Çorba karşılığı cebri irtidak işlenmiş mi? İşlenmiş
Cebri ingilizce dayatması işlenmiş mi? İşlenmiş
Tefeci işbirlikçiler işlenmiş mi? İşlenmiş
Katolik sadakati işlenmiş mi? İşlenmiş
Kıtlığın esas sebebi olan zehirli patatesler işlenmiş mi? İşlenmiş
Göçmen derebeyleri sorunsalı işlenmiş mi? İşlenmiş
Britanya İmparatorluğunun tüm farklı itikadi yapılara tahakkümü işlenmiş mi? İşlenmiş
Dolayısıyla; Irish Potato Famine-Ulster Movement-Troubles-Good Friday’e kadar uzanan 1.5 asırlık İrlanda Tarihi 100 dakikalık bir filme sıfır didaktizmle son derece akan bir kurgu ve hikaye örgüsüyle sunmak Black ’47 şimdiden sinema tarihine soktu…
Filmin tutmamasının sebebi ise geçer akçe değil… Ne güncel siyasi tarıtşmalarda işe yarıyor ne içinde bir aşk hikayesi barındırıyor ne müstehcenlik ne şiddetin glorifikasyonu ne de klişe diyaloglar… pür gerçekler…
Film hakkındaki genel yaftalamalarsa filmin bir kovboy filmi olduğu 🙂 alakası yok lakin afiş seçimi biraz da bu önyargıya neden oluyor. Film bir intikam hikayesi de değil dediğim gibi irlanda tarihi hakkında bilgi sahibi olmayanlara didakte etmeden en hızlı şekilde bilgi aktarımını gerilim ve aksiyon eşliğinde sunuyor.
Karakterlerin dönüşümü de oldukça ilginç;
Hannah (Weaving) işbirlikçi bir irlandalıdan vatanperver bir irlandalıya,
Hobson (Keoghan) naif bir brit foot soldierından vicdan sahibi bir retçiye,
Feeney (Frecheville) göçmen olmaya çalışan bir asker kaçağından afgan bir mücahide,
Conneely (Rea) umursamaz bir konformistten duyarlı bir irlanda milliyetçisine dönüşüyor…
Değişmeyen tek ana karakter ise kibirli, cahil, toy ve acımasız Pope (Fox) ki tarih boyunca İngiliz Emperyalizmi de bu değil mi? Yani film amacına ulaşıyor… Son sahnede Hannah yeni dünyaya göç ile ingilizlerden intikam alma arasında yol ayrımında kalınca tam olarak sanatsal bir ifadeyle ortalama bir irlandalının 1847’de göç etmek ve savaşmak dışında bir seçeneğinin olmadığını diğer tüm ihtimallerin asimilasyon olduğunu zamana, mekana ve imkana yenik düşmeden dört başı mamur bir anlatımla ortaya koymuş bu filmle yönetmen-senarist-yapımcı Lance Daly…
Son bir anekdot; Daly, Berlin Film Festivalinde tüm irlanda nüfusunun bugün hala 1840lardaki nüfusuna yükselemediğini acı bir ifadeyle gözler önüne serdiğinde gazetecilerin hiçbirinden tek bir çıt bile çıkmamıştı 🙂 Varın siz düşünün ne büyük bir katliama ve soykırıma İrlandalıların maruz kaldığını… Gece gündüz politik doğruculuk kasan sinemacılar niçin bugüne kadar bu konuya hiç değinmemiş acaba? Geçer akçe değil zira…
Muazzam bir politik film. Son yıllarda hiç bu kadar iyisi yapılmamıştı. Öyle ki sinefiller ve eleştirmenler filmi kategorize edemiyor janrı olarak… Zira film alışılmış kalıpların dışında. Yıllardır Ken Loach gibi siyasi figürlerin sinemada bu denli muazzam konuları bu kadar az propaganda ve bol tarihi veriyle sinematografik bir yapı içerisinde aktarılması muazzam.
Galiba filmin henüz Türkiye dağıtımcısının olmaması, dünyada iyi bir gişesi olmaması ve liberal-solcu sinema eleştirmenlerinin filmi görmezden gelmeye çalışması da tüm bunların adeta doğal bir sonucu.
Şahsen Apocalypse Now ayarında çok ciddi bir politik mesajı var ama bunu tıpkı o filmdeki gibi kör göze parmak sokmadan yapıyor. Filmde;
Anglikan Zulmü işlenmiş mi? İşlenmiş
Çorba karşılığı cebri irtidak işlenmiş mi? İşlenmiş
Cebri ingilizce dayatması işlenmiş mi? İşlenmiş
Tefeci işbirlikçiler işlenmiş mi? İşlenmiş
Katolik sadakati işlenmiş mi? İşlenmiş
Kıtlığın esas sebebi olan zehirli patatesler işlenmiş mi? İşlenmiş
Göçmen derebeyleri sorunsalı işlenmiş mi? İşlenmiş
Britanya İmparatorluğunun tüm farklı itikadi yapılara tahakkümü işlenmiş mi? İşlenmiş
Dolayısıyla; Irish Potato Famine-Ulster Movement-Troubles-Good Friday’e kadar uzanan 1.5 asırlık İrlanda Tarihi 100 dakikalık bir filme sıfır didaktizmle son derece akan bir kurgu ve hikaye örgüsüyle sunmak Black ’47 şimdiden sinema tarihine soktu…
Filmin tutmamasının sebebi ise geçer akçe değil… Ne güncel siyasi tarıtşmalarda işe yarıyor ne içinde bir aşk hikayesi barındırıyor ne müstehcenlik ne şiddetin glorifikasyonu ne de klişe diyaloglar… pür gerçekler…
Film hakkındaki genel yaftalamalarsa filmin bir kovboy filmi olduğu 🙂 alakası yok lakin afiş seçimi biraz da bu önyargıya neden oluyor. Film bir intikam hikayesi de değil dediğim gibi irlanda tarihi hakkında bilgi sahibi olmayanlara didakte etmeden en hızlı şekilde bilgi aktarımını gerilim ve aksiyon eşliğinde sunuyor.
Karakterlerin dönüşümü de oldukça ilginç;
Hannah (Weaving) işbirlikçi bir irlandalıdan vatanperver bir irlandalıya,
Hobson (Keoghan) naif bir brit foot soldierından vicdan sahibi bir retçiye,
Feeney (Frecheville) göçmen olmaya çalışan bir asker kaçağından afgan bir mücahide,
Conneely (Rea) umursamaz bir konformistten duyarlı bir irlanda milliyetçisine dönüşüyor…
Değişmeyen tek ana karakter ise kibirli, cahil, toy ve acımasız Pope (Fox) ki tarih boyunca İngiliz Emperyalizmi de bu değil mi? Yani film amacına ulaşıyor… Son sahnede Hannah yeni dünyaya göç ile ingilizlerden intikam alma arasında yol ayrımında kalınca tam olarak sanatsal bir ifadeyle ortalama bir irlandalının 1847’de göç etmek ve savaşmak dışında bir seçeneğinin olmadığını diğer tüm ihtimallerin asimilasyon olduğunu zamana, mekana ve imkana yenik düşmeden dört başı mamur bir anlatımla ortaya koymuş bu filmle yönetmen-senarist-yapımcı Lance Daly…
Son bir anekdot; Daly, Berlin Film Festivalinde tüm irlanda nüfusunun bugün hala 1840lardaki nüfusuna yükselemediğini acı bir ifadeyle gözler önüne serdiğinde gazetecilerin hiçbirinden tek bir çıt bile çıkmamıştı 🙂 Varın siz düşünün ne büyük bir katliama ve soykırıma İrlandalıların maruz kaldığını… Gece gündüz politik doğruculuk kasan sinemacılar niçin bugüne kadar bu konuya hiç değinmemiş acaba? Geçer akçe değil zira…
- Durum