Unutulmaz Galatasaray - Fenerbahçe Maçı Anılarınız

Talha Küllü' Alıntı:
3 Galatasaraylı 1 Fenerli olarak izliyorduk o maçı arkadaşlarla. 2-0 olunca hemen "ooo 6 olacak" falan filan demeye başladı ben de "dur bi bak" dedim. Zaten 2-2 olana kadar baya ezdik, pozisyonlar kaçırdık, 2-2'den de açık söyleyeyim mutluydum sonuçta 2-0 geriden gelmiştik. Ama o pozisyonda cidden hayata küsmüştüm, hem golün önemi açısından, hem de Baros'un bende ayrı bir yeri olmasından o golü atamamamıza baya üzülmüştüm.
Genişletmek için tıkla ...

O pozisyon gol olsaydi, belki de hic bir zaman Kadriköy hatirasi olmayacakti... Hem o Kadiköyde´ki mac, hemde 30 gol pozisyonu bulup 2:1 kaybettigimiz Arenada´ki mac... Bazen şerde hayir vardir, yasadigimiz 10´larca sansizlik, Kadiköy´de kupa kaldirmamiza sebep oldu... :)

Abdullah Kigili: "Aziz Yildirim o gece cinnet geciriyordu"
 
Arenada selçuk'un frikiki ile zıplayıp zafer sarhoşu olmak ve en yakınındaki adama yumruk sallayıp sarılmak hoplayıp zıplamak :)
 
2-0dan 2-2ye getirdigimiz maçta agzım kulaklarımdaydı. son dakikadaki direkten dönen topa hiç üzülmemiştim. Şampiyon oldugumuzu o gün biliyordum çünkü.

Kötü anım ise çok trajedikdir. Belkide son 10 yılda bizim için en keyifli derbi olan 5-1 kazandıgımız final maçı benim en kötü derbi anımdır. Çünkü benim babam fanatik fenerbahçelidir. ben daha 11 yaşında çocugum birazcık fazla sevindim diye babamdan o yaşta yedigim tokat ve dayagı hatırladıkça tüylerim ürperiyor.. O Gün bugündür ben babamın yanında derbi izlerken gol attıgımızda ayaga kalkıp bagıramıyorum. Neyse.
 
Selim Arıcı' Alıntı:
2-0dan 2-2ye getirdigimiz maçta agzım kulaklarımdaydı. son dakikadaki direkten dönen topa hiç üzülmemiştim. Şampiyon oldugumuzu o gün biliyordum çünkü.

Kötü anım ise çok trajedikdir. Belkide son 10 yılda bizim için en keyifli derbi olan 5-1 kazandıgımız final maçı benim en kötü derbi anımdır. Çünkü benim babam fanatik fenerbahçelidir. ben daha 11 yaşında çocugum birazcık fazla sevindim diye babamdan o yaşta yedigim tokat ve dayagı hatırladıkça tüylerim ürperiyor.. O Gün bugündür ben babamın yanında derbi izlerken gol attıgımızda ayaga kalkıp bagıramıyorum. Neyse.
Genişletmek için tıkla ...


Benimde kardeşim fenerli.
Yenildiğimiz her maçtan sonra koştura koştura eve götürür odayı kitler bir güzel döverdim.

Gençlerin takıldığı bir lokal vardı orda bakardık hiç susmazdı evin kapısını açana kadar.

Sonrası tabii yalvar yakar tövbe abi bir daha yapmam, yarım saat temiz dayak.
Bende acayip bir rahatlama.



BlueTapa
 
yili tam hatirlamiyorum mustafa denizli bizim td fenerde kalede schuhmacher var bizde tanju, kupa maciyidi heralde, izimirde oynadini yagmurlu bir macti, okadar olay olmustu mac sonunda mustafa denizli feneri de hakemi de yendik diye hatirladigiim bir efsane macti
 
Arena'daki 3-1'lik maç. Son vuruşlar iyi olsa 5-6 bile olabilirdi.
Üç kişi izlemiştik maçı, okuldan iki Fener'li arkadaş ve ben...

Pozisyon vuluyoruz, morarıyorlar.
Gol atıyoruz, kızarıyorlar süper birşeydi :)
 
direkt fener maçı değil ama 2006 daki şampiyonluk maçı çok ilginçti. Memlekette lise okuyoz o zamanlar baba futbol izlemiyor beni de dışarı bırakmıyorlar maçı izlemeye kavga falan çıkar diye. Maç öncesi fenerliler şampiyonluk havasındaydı ama şaşırtan bizim taraftarlar ellerinde koca koca bayraklar davullar falan sokaklarda dolaşıyor. Ev ana caddede olduğundan karşıda onlarca kahva vb. var bırak golü pozisyonların gürültüleri evde yankılanıyor. Her neyse ben maçlar başladığında duşa girdim sesleri duymamak için heyecandan ölüyorum kardeşim arada geliyor abi Galatasaray gol attı falan diye. Lan diyorum gidecek şampiyonluk falan. Sonra işte ikinci yarıyı dinliyorum radyodan biz atıyoruz 2 yi 3 ü . Fener de akın akın geliyor. Neyse maçın son dakikası falan dışarıdan kıyamet gibi bir gol sesi geldi. Aha dedim s**tık bizim gollerde bu kadar bağırmamışlardı fener attı kesin. Elim titreye titreye trt 1 i açtım stadyum erdoğan arıkan fener gol yedi dediğinde dışarıda denizli tezahüratı başladığında ben evde 4.turu atmaya başlamışım :)O gün yaşadığım olayı hayatımın sonuna kadar unutamıcam :)
 
27 Nisan 2008,ASY Fb maçı,eski açıktayım.Gol Nonda.Sabri o topu havalandırdığında çok kızmıştım ne yaptın sen diye,ama devamında ise öyle olmadı,yıkıldık sevinçten.Ve gençlerle,o zor imkanlarla gelen şampiyonluk.Çok değerliydi benim için.
 
sneijder 1i atınca secdeye gittim
2 geldi camda buldum kendimi
FENAAA
 
Nonda hayat onda diye haykırışım. Ali Sami Yen'de feneri suladığımız maç ve Milan Baros'un 90+3'te direkten dönen topu.

Ayrıca Eboue'nin Yobo'yu bakkala yolladığı maçı evde seyretmeme rağmen, sesimin kısılışı ve 2.5 litrelik kolanın 5-10 dakika içinde benim tarafımdan tükenmesini asla unutumam. Nasıl küfürler etmiştim nasıl coşmuştum o anın tarifi başkaydı.
 
bunlara kupada 5 sallamıştık rıbery muthıştı ama asıl unutulmaz maç nondanın macıdır.o mac sayesınde sampıyon olduk.
 
agabeylerimizin anılarını dinleyip likelamak icin iyi bir gece :yup:
 
Hiç bu konuya girmeyelim renktaş,
Unutamadığım maçların sonu hep gözyaşı, hep hüzün.
 
Cevap yazmak için giriş yap yada kayıt ol.
Geri
Üst Alt