şuan normale döndük. Psikolojik kısmı kaldı sadece. Memlekette sıcak yuvamızdayız. Kalanlara üzülüyorum. Adıyamanda, maraşta, antakyada iskenderunda, malatyada, diyarbakırda arkadaşlarım akrabalarım velilerim vardı. Aradım hepsini, kayıpları çok. Doktor arkadaşım antakya yok artık herşey çöktü altyapı üstyapı hiçbirşey kalmadı dedi. Kuzenlerim bölgeye gittiler görevli olarak, nahoş bir işleri var, kimlik tespiti. Olay yeri inceleme olarak çalışan kuzenim, onca şey görmesine rağmen bu zamana kadar, çok kötü etkilenmiş. Diğer kuzenimde Diyarbakırda aynı görevi yapıyor. Onlarla konuşuyorum. Bölgelerde hala telefonlar tam olarak çekmiyor ne yazık ki. Eşim çok etkilendi. Uykuda ölürüz korkusuna uyuyamıyor, ne yapacağız diye uyuyamıyor. Sakinleştirmeye çalışıyorum. Pazartesi doktora götüreceğim terapi için.