Ortamda kaynaklı olabilir , ben bildim bileli fanatik denebilecek ortamlardaydım , ilk okulda sınıfın yarısı fenerli yarısı bizdendi meşhur 3-4 lük maçın ertesi gününde okula gitmek istememiştim hala hatırlarım
,
2-0 dan 3-2 mağlup olduğumuz kargaspor maçında yaşadığım hayal kırıklığı ve üzüntü berbattı rahmetli dayım ne dalga geçmişti benle kızdırmak için ,
3-3 lük ManU maçının ertesinde üst komşu anneme sizi ayırmaya gelecektik demiş , o kadar bağırmışızki kavga ediyoruz sanmış !
İlk grup maçı olan ASY deki 0-0 lık Barça maçında Romario'nun Hayrettin ile karşı karşıya kaldığı ve aşırtma yaptığı pozisyonda topun Hayrettinde kalması sanki şu an gibi o anda kalbim duracaktı ...
94-95 sezonunda Türkiye Kupası yarı finalinde fenerle oynadığımız maçta bir an vardırki herhalde ölünceye kadar aklımda kalacak Stauce ye verilen bir geri pasta Stauce topu ıskalamıştı ve top tıngır mıngır kale direğinin dibinden auta çıkmıştı fenaydı ...
O sezon evimizdeki 3-0 lık antalya maçından sonra eve dönerken ağlamıştım hiçbirşey yiyemeden kimseyle konuşmadan ağlaya ağlaya yatıp uyumuştum ...
95-96 nın başında deplasmanda 3-1 yenildiğimiz Sparta Prag maçındaki taktiğimize , yerden ayağa pasla oynadığımız anlarda gol atıp pozisyon bulmuşken tekrar saçma salak havadan uzun toplara dönüşümüzü ve Souness'a ettiğim küfürleri ben bilirim ASY deki maçta 1-0 öne geçmiş iken maçın başında sonradan Juventus efsanesi olacak Nedved adındaki kılkuyruğun uzaydan vurupta Nezihiyi avladığı andada üzüntümü ve ettiğim küfürleri anlatamam ...
Daha 90 ların yarısını yeni geçmek üzereyim ama o döneme ait bir bu kadar daha yazabilirim sanırım , 90 ların 2. yarısı 2000 ler sonrası ise bambaşka duygular üzüntüsüylede sevinciylede ...
Hala Konya'da değilsen söyleyim, o meşhur kutlama yaptığımız cadde yürüyüş yolu oldu. 
(En az 6-7 yıl olmuş gerçi.)
