Sonu gelmeyecek konular bunlar. İş bir noktadan sonra geyik muhabbetine dönüyor haliyle. Her sporcuyu kendi döneminin şartları içinde değerlendirmek lazım. Pele ve Cruyff da muhteşem futbolculardı; dönemlerinde izleme şansım olmadı ama 70 lerde oynanan futbol maçlarını sonradan izledim; bizim bildiğimizden çok farklı, 100 kiloluk hantal heriflerin itibar gördüğü, hani 'langırt' düzeninde saçma sapan bir oyun. O zamanki futbolculardan en çok mesafe kat edeni 4-5 km yi bulmuş veya bulmamıştır diye tahmin ediyorum!..
Maradona' yı 82 DK dan itibaren izleme şansım oldu. Muhteşem bir yetenekti elbette. Napoli ile zamanın en değerli ligi olan Serie A da 2 şampiyonluk, 1 UEFA kupası kazanmışlığı var bildiğim kadarıyla ve başrol oyuncusu da kendisi idi elbette. Ancak Barcelona' da tutunamadığı için Napoli' ye gittiği ve orada gördüğü ''Tanrı'' muamelesinden vazgeçemediği için daha iddialı kulüplere gitmeyi tercih etmediği de açıktır...
Maradona, yetenek bakımından bence de 10/10 dur şüphesiz. Ancak sporcu karakteri, azim, istikrar gibi birçok konuda defoları olan biriydi (Kokain filan, bahsetmek istemiyorum bile). Barca da iken, tembelliğinden olsa gerek, TD Udo Lattek için sarfettiği, ''Biz futbolcuyuz, atlet değil'' sözü bir defo değil de nedir mesela?..Pek sempatik bulmadığım CR7 nin, bırakın antrenmanların ağırlığından şikayet etmeyi, insan olmanın sınırlarını zorlayan ekstra performans çalışmalarını düşünürseniz, bu dediklerime hak verirsiniz diye umuyorum...