Ahmet Şimşek
Ulubatlı Souness
- 6 Eylül 2009
- 30.930
- 7.861
- 2.018
Sitemizi ana ekranınıza bir web uygulaması olarak nasıl yükleyeceğinizi görmek için aşağıdaki videoyu izleyin.
Not: Bu özellik bazı tarayıcılarda kullanılamayabilir.
Ribery,Fransa Ümit Milli takımında oynuyordu.Bu adam 28 yaşında ve hiçbir başarısı yok.
ben yönetimi savunmak icin söylemiyorum ama sunu söylemeye calisiyorum ön yargili olmayalim belki adami cok begenicez bellimi olur ben sahsen bekliycem ve o zaman yorumumu yaparim zaten bu oyuncular kötü ciksin ne hagi kalir ne yönetim bence bize düsen taraftar olarak destek cikmak
107 maçta 5 gol 17 asist gibi rezalet bir performansı var inşllah beni yanıltır.
Galatasaraylılığını donduran arkadaşlara pek fazla tepki göstermeyiniz. Zira Galatasaraylılık özellikle takımın Uefa kupasını ve Süper kupayı almasından sonra, büyük bir dönüşüm geçirdi. Başarıya odaklı bir seçilim halini aldı. Taraftar sayısı arttı. Ancak nitelik düşmeye başladı. Camia'nın geçmişi, değerleri ve kazanımları umursanmaz ve ötelenir oldu. Her şey'in nicelik olmadığını ve niteliğin ne kadar önemli olduğunu da bu sayede anlamaya başladık.
Bu genç kardeşlerimizin çokları mahalle arasında, ya da arkadaş ortamı içerisinde bizim iki Avrupa kupamız var. Peki sizin neyiniz var sorusunu sorabilmek için Galatasaraylı oldu. Çokları da bu başarılardan sonra takım değiştirerek Galatasaraylı oldu. Kendilerince haklı nedenleri vardır elbette ve pragmatizm'de suç değildir. Şimdiler de takım başarısız, transfer politikaları yerlerde sürünüyor ve çok doğaldır ki ilk önce gemiyi fareler terk edecek. Eşyanın tabiatı bunu gerektiriyor.
Bu arkadaşlarımızın çoğu için Galatasaray tarihi Hagi ile, Popescu ile, Bülent Korkmaz'la, Okan Buruk'la, Hakan Şükür'le başlamış. Öncesi yok. Bellek yok. Bellek yoksa bağlılık da gayet doğaldır ki olmayacak.
Bu kardeşlerimizin hangisi Bodiriyi duymuş ? Hangisi Ali Sami Yen'i stat ismi olmanın haricinde tanıyor ? İsfendiyar ne yapmış, ne etmiş hangisi adam gibi biliyor. Bu camia'nın işgal günlerinde Türk bayrağı'nı binasından indirmemek için neler yapıldığını ve bu ülke toprakları için, toprağa kaç armalı'nın düştüğünü bu kardeşlerimiz umursuyor ?
Belki acımasız olacak ama hiç biri.
O yüzden çok kızmayın bu kardeşlere. Bırakınız yeni başarı trendinin peşinde koşsunlar. Bırakınız formalarını duvarlara assınlar. Her şey aslına rücu eder. Yaşanan da budur. Galatasaray yeni başarılara imza attığında nasıl olsa övüncünü ve kıvancını bizden çok yaşamak için caddelere sokaklara dökülecekler.
O günlere kadar hepsini azat edin gitsin...
Bu kim arkadaş ? mevkisi nedir ne yapar ne eder bu eleman
Galatasaraylılığını donduran arkadaşlara pek fazla tepki göstermeyiniz. Zira Galatasaraylılık özellikle takımın Uefa kupasını ve Süper kupayı almasından sonra, büyük bir dönüşüm geçirdi. Başarıya odaklı bir seçilim halini aldı. Taraftar sayısı arttı. Ancak nitelik düşmeye başladı. Camia'nın geçmişi, değerleri ve kazanımları umursanmaz ve ötelenir oldu. Her şey'in nicelik olmadığını ve niteliğin ne kadar önemli olduğunu da bu sayede anlamaya başladık.
Bu genç kardeşlerimizin çokları mahalle arasında, ya da arkadaş ortamı içerisinde bizim iki Avrupa kupamız var. Peki sizin neyiniz var sorusunu sorabilmek için Galatasaraylı oldu. Çokları da bu başarılardan sonra takım değiştirerek Galatasaraylı oldu. Kendilerince haklı nedenleri vardır elbette ve pragmatizm'de suç değildir. Şimdiler de takım başarısız, transfer politikaları yerlerde sürünüyor ve çok doğaldır ki ilk önce gemiyi fareler terk edecek. Eşyanın tabiatı bunu gerektiriyor.
Bu arkadaşlarımızın çoğu için Galatasaray tarihi Hagi ile, Popescu ile, Bülent Korkmaz'la, Okan Buruk'la, Hakan Şükür'le başlamış. Öncesi yok. Bellek yok. Bellek yoksa bağlılık da gayet doğaldır ki olmayacak.
Bu kardeşlerimizin hangisi Bodiriyi duymuş ? Hangisi Ali Sami Yen'i stat ismi olmanın haricinde tanıyor ? İsfendiyar ne yapmış, ne etmiş hangisi adam gibi biliyor. Bu camia'nın işgal günlerinde Türk bayrağı'nı binasından indirmemek için neler yapıldığını ve bu ülke toprakları için, toprağa kaç armalı'nın düştüğünü bu kardeşlerimiz umursuyor ?
Belki acımasız olacak ama hiç biri.
O yüzden çok kızmayın bu kardeşlere. Bırakınız yeni başarı trendinin peşinde koşsunlar. Bırakınız formalarını duvarlara assınlar. Her şey aslına rücu eder. Yaşanan da budur. Galatasaray yeni başarılara imza attığında nasıl olsa övüncünü ve kıvancını bizden çok yaşamak için caddelere sokaklara dökülecekler.
O günlere kadar hepsini azat edin gitsin...
aldıkları adamlara bak 3 ayları kaldı gitmelerine sabır sabır