Renktaşlar merhabalar..Uzun zamandır yoktum..Denizli'de okuyorum ve eve taşındım toparlama işleri falan anca sürdü..Sevgilimle 6 senelik bir geçmişimiz vardı.Üç senesi arkadaş üç seneside sevgili olarak..O hep İstanbulda'ydı orada yaşıyordu bense Ankara'da yaşıyordum taa ki geçen seneye kadar..Arada sorunlarımız oldu ayrıldıkta bazen.O benden üç yaş küçüktü ve bir nevi onu ben büyüttüm diyebilirim..Bazı problemlerimizi aşmış olarak gelmiştik bu günlere..Oda büyüyordu ve değişiyorduda haliyle..Evimin herşeyini oda gelecek ve bu ev bizim olacak düşüncesiyle hazırladım..Mumlardan ışıklardan tutun resimlerimize kadar..Evimde ilk uyandığım gündü..Ben bir buçuk ay önce Face'imi kapatmıştım oda yazlıkta Riva'da idi ve o İstanbul'a dönünce kapatacağını söylemişti bana hep..Uyandım ve konuştuk biraz aramızda gayet iyiydi ben ikinci öğretimim o ise Lisede okuduğu için okulundaydı..Face olayını açtım artık kapat bugün lütfen dedim.Birden sıkıldım bunaldım demeye başladı..Sonrasındada olmuyo yürümüyo anlaşamıyoruz demeye başladı..Bunu bukadar senede ancamı anladın dediğimde aynı cevabı verdi sadece görüyorsun'u ekleyerek.Başka hiç mesaj atmadı.Ona kaç tane mesaj attım ama hiçbirine cevap gelmedi..1 gün sonra 'Senin susman kabullenmendir.Bu yaptığın beni bırak üç seneye hakarettir' diye bir mesaj attım.Yine cevap yok.Kuzenim İstanbul'da okuyor onu yönlendirdim tanışıyorlardı.Onada sadece yapamıyoruz bitti umarım onu mutlu edecek birini bulur diye mesaj attı.Günlerdir kendimde değilim hergün içkiliyim sadece..Ne olur bana yardım edin..Durduk yere ağlıyorum tek bir şarkı dinlediğimde.Herşey bana onu hatırlatıyor.Daha demin grubumun face sayfasından profilini buldum girdim yine krizlerdeydim.Neden böyle oldu yardımınıza çok ihtiyacım var.Günlerdir kendimi yiyorum.