Şimdi düşünüyorum da o zamanlar Dursun çapsızı bizi öyle bir hale sokmuş ki gözümüz kör olmuş adeta ve bu adama sarıldık sığındık işte. O körlükle ve dursuna olan kinle göz ardı etmişiz sanırım hep beraber: bu adam "inan edin" diyor lan bakın bi kez daha tekrarlıyorum "inan edin". Bu saçma lafı ilk söylediğinde aslında bundan bi halt olmayacağının anlamalıydık. Abdülü saymıyorum bile artık bişe demeğe gerek yok.